Yvonne, Leerling verzorgende
Nadat ik heb aangebeld, wacht ik een poosje. Dan bel ik nog eens. Het is altijd de vraag hoe snel deze mevrouw opendoet. Wanneer ze bij de deur komt, zie ik dat mevrouw nog erg slaperig is. Met een ‘ik lag nog te slapen’, laat ze me binnen. Weer een nieuwe cliënt die ik deze ochtend als medewerker Zorg thuis van Silverein bezoek.
Sinds een jaar werk ik als leerling-verzorgende bij Zorg thuis van Silverein. Mede doordat ik al eens twee jaar leerling-verpleegkundige ben geweest in het UMC, gaat het me goed af. Door omstandigheden moest ik daar stoppen met werken, maar nu ben ik opnieuw de uitdaging om in de zorg te werken aangegaan. Mijn uniformjasje draag ik met trots. Als ik na een dienst boodschappen doe, word ik bij de kassa soms voorgelaten vanwege m’n jasje!
Terug naar de mevrouw over wie ik vertelde. Soms is zij fit en aangekleed als de thuiszorgmedewerker aanbelt, andere keren moet ze bijkomen van nachtmerries. Toen we net bij haar kwamen, had ze regelmatig paniekaanvallen. Ook is ze al eens gevallen. Dit keer is zij verward: “Waar ben ik? Ik snap er niks van.” Mevrouw heeft dementie. Het is de vraag hoe lang ze nog thuis kan wonen. Haar familie vindt dat het best goed gaat, wij als zorgmedewerkers signaleren dat het alleen-wonen niet altijd goed lijkt te zijn.
Zelf vind ik mevrouw kwetsbaar. Vanuit wat ze ‘s morgens vertelt, maak ik op dat ze ‘s nachts vaak bang is. Ook als ik haar de medicatie geef, denkt ze dat ik met al die pillen vast niets goeds in zin heb. Stel dat deze dame bezocht wordt door mensen die werkelijk kwaad willen. Een klein duwtje ze is uit haar evenwicht.
Klaar met haar ontbijt, heb ik mazzel dat ze meegaat douchen. Al is ze in de badkamer weer vergeten wat we van plan waren. Een kwartier later is mevrouw gewassen en aangekleed. Op dit moment kan ik helaas niets meer voor haar doen en ga ik verder. Mocht ze trek hebben; haar koelkast staat vol lekkers. Daaruit blijkt wel dat haar familie het beste met haar voor heeft.
Mijn volgende adres is bij een cliënt met plasmacelkanker. Meneer zit in fase van opleving en lijkt het lastig te vinden dat een heel medisch team erop aanstuurt dat hij rekening moet houden met eventuele achteruitgang. Hij en zijn vrouw raken geïrriteerd als ik aanroer dat een arts heeft geopperd zelf te leren katheteriseren, ‘ik wil geen gedonder daar vanonder’ zegt hij. Het is alles behalve gekscherend bedoeld. Voor mij is het een kwestie van meebewegen en ombuigen. Dat is soms best lastig, kan ik wel zeggen. Mooi als dat dan toch lukt.
Wat mij het meeste blij maakt is dat cliënten blij zijn met de zorg die je bied en dat ze zien dat je echt nodig bent.
Die ochtend heb ik nog een paar cliënten bij wie ik de steunkousen aantrek en daarna volgt een middagpauze van vijf uur. Ik ga genieten van de zon en een warm middagmaal. Soms maak ik een boswandeling of ga ik naar de winkel. Terwijl de meeste mensen werken, ben ik lekker vrij. Zo houd ik werk en privé in balans. Wat een leven!
Bekijk ook de video van Yvonne over Zorg thuis. Wil je meer weten over werken bij Zorg thuis bij Silverein? Bekijk deze vacature van VIG Zorg thuis of bel, mail of app met een van de recruiters via 06 – 226 251 92 of werkenbij@silverein.nl.